Η ΕΡΤ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΑΡΧΗ, ΑΛΛΑ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΓΙΝΕΙ.
Η ΕΡΤ δεν ειναι η αρχή. Έχουν προηγηθεί πολλά για να φτάσουμε στην ΕΡΤ. Έχουν προηγηθεί τα στρατόπεδα συγκέντρωσης και η επιχειρηση “Ξένιος Δίας” εις βάρος των μεταναστών. Έχει προηγηθεί η καταστολή του πολύμηνου απεργιακού αγώνα των εργατών της χαλυβουργίας. Έχουν προηγηθεί οι εμπρησμοί και οι εκκενώσεις καταλήψεων. Έχει προηγηθεί ο βασανισμός των 15 αναρχικών αντιφασιστών στη Γ.Α.Δ.Α. Έχει προηγηθεί η καταστολή και η επιστράτευση των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς. Έχει προηγηθεί η καταστολή και επιστράτευση των ναυτεργατών. Έχει προηγηθεί η θρασύτητα των μπάτσων που πλέον βασανίζουν απροκάλυπτα, όπως συνέβη στους 4 αναρχικούς που απαλλοτρίωσαν τράπεζα στην Κοζάνη, των οποίων οι φωτογραφίες παραδώθηκαν στη δημοσιότητα επεξεργασμένες, ώστε να ειναι αναγνωρίσιμοι. Έχει προηγηθεί η προσπάθεια φίμωσης αυτοοργανωμένων φωνών αντιπληροφόρησης όπως το Ιντυμίντια, ο 98FM και το Ράδιο Ένταση. Έχουν προηγηθεί οι διώξεις και η λογοκρισία δημοσιογράφων, όπως αυτη του Βαξεβάνη, της Κασίμη και του Αρβανίτη. Έχει προηγηθεί η καταστολή και η προληπτική επιστράτευση των καθηγητών, πριν καν αυτοί απεργήσουν. Έχει προηγηθεί η μετατροπή ολόκληρης της περιοχής της Ιερισσού Χαλκιδικής σε εμπόλεμη ζωνη, με το στρατό κατοχής να μη διστάζει να εισβάλλει νύχτα σε σπίτια και να απαγάγει αγωνιστές, όπως και μαθητές από την αυλή του σχολείου τους. Έχει προηγηθεί η προκλητική και παντελώς παράνομη για το αστικό δικαιικό συστημα προφυλάκιση του Κώστα Σακκά, εξαιτίας της οποίας βρίσκεται σε απεργία πείνας από τις 4/6, καθώς παραμένει προφυλακισμένος χωρίς δίκη 30 ολόκληρους μήνες.
Έχουν προηγηθεί πολλά, μικρά και μεγάλα, τα οποία δεν χωρούν σε μία κόλα χαρτί. Αλλά αυτό που έχει προηγηθεί ουσιαστικά, είναι ο εκφασισμός όχι τόσο της κοινωνίας, όσο κατά κύριο λόγο του αστικού πολιτικού συστήματος.
Αντιμέτωποι με όσα συμβαίνουν βρίσκονται όχι μόνο οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ, αλλά ολόκληρη η κοινωνία. Απέναντι σε όλα αυτά, η σημερινή ΕΡΤ έρχεται να πάρει το ρόλο που της αρμόζει, το ρόλο που δυστυχώς δεν είχε πρωτύτερα. Γιατί η δεδομένη αλληλεγγύη μας στον αγώνα των εργαζομένων της ΕΡΤ, προϋποθέτει την ειλικρίνειά μας. Προϋποθέτει να πούμε ότι δυστυχώς μέχρι και το απόγευμα της Τρίτης το μεγαλυτερο κομμάτι όσων εργάζονταν στην ΕΡΤ, όπως και σε όλους τους δημόσιους οργανισμούς, ανεχόταν τα ρουσφέτια, τα σκάνδαλα, τον διορισμό παρασιτικών κομματικων στελεχών, φίλων και συγγενών. Υποτάσσονταν στους Λιάτσους, στα ΕΣΡ και στις κυβερνητικές παρεμβάσεις. Ανέχονταν την λογοκρισία, ή αυτολογοκρίνονταν προκειμένου να μη λογοκριθούν. Προϋποθέτει να πούμε οτι η ΕΡΤ ήταν κρατική, και όχι δημόσια.
Γι΄αυτό το λόγο είναι τόσο όμορφη τώρα η ΕΡΤ. Γιατί τώρα λειτουργεί ως κατάληψη από τους εργαζόμενούς της. Γιατί τώρα δεν φοβάται -όχι όπως και όσο πριν. Γιατί τώρα αποκτά σχέση αλληλεπίδρασης με τον κόσμο. Γιατί επιτέλους χάνει την κρατική και αποκτά τη δημόσια μορφή που της αξίζει. Η ΕΡΤ πρέπει και μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί με τον τρόπο που το κάνει και τώρα. Να τη διαχειρίζονται όσοι εργάζονται σε αυτήν, να απολέσει τη μανία της νομιμότητας. Άλλωστε αυτοί που νομοθετούν την καθιστούν παράνομη όποτε θέλουν, όπως πολύ καλά κατάλαβε κι ο τελευταίος κάτοικος αυτής της χώρας. Το ίδιο έχει συμβεί άλλωστε σε κάθε αγωνιζόμενο κομμάτι αυτής της κοινωνίας. Η παράνομη ΕΡΤ είναι η πιο δίκαιη, κοινωνική και δημόσια ΕΡΤ που μπορεί να υπάρχει. Μόνο αυτή η ΕΡΤ μπορεί να πάρει τον ταξικό χαρακτήρα που της αρμόζει.
Ταυτοχρόνως η ΕΡΤ, παρά τα όποια προβλήματα στη λειτουργία και στη λογική της, πρέπει να διατηρήσει τον όποιο επιμέρους θετικό προσανατολισμό είχε και προηγουμένως· τα στοιχεία που την έκαναν τόσο συμπαθή, αυτά που την έκαναν περισσότερο ή λιγότερο κομμάτι της ζωής του καθένα από εμάς. Ντοκιμαντέρ, οδοιπορικά, πολιτιστικές-πολιτισμικές εκπομπές -παρά την όποια υποστήριξη της λογικής του θεάματος, αποτέλεσαν όαση μπροστά στο βούρκο της ιδιωτικής τηλεόρασης, της οποίας το πρόγραμμα διαμορφωνεται με βάση τη λογική ότι το υποταγμένο πνεύμα πρέπει να αρκείται σε εύπεπτες σαβούρες. Και αυτή τη λογική η ΕΡΤ δεν την υπηρέτησε, ή τουλάχιστον κάποιοι εργαζομενοί της αποτέλεσαν σοβαρούς θύλακες αντίστασης στην γενικευμένη προώθηση της πνευματικής νέκρωσης.
Σε αυτήν την ΕΡΤ και σε αυτούς τους ανθρώπους της εμείς είμαστε και θα συνεχίσουμε να είμαστε αλληλέγγυοι με όποιο τρόπο μπορούμε. Όχι από ανθρωπισμό ή κάποιο στείρο φιλοεργατισμό, αλλά γιατί τέτοιες μικροεκρήξεις μπορούν να οδηγήσουν, ή έστω να συμβάλλουν, στη μεγάλη κοινωνική έκρηξη. Γιατί θα συνεχίσουμε να βρισκόμαστε σε κάθε κοινωνικό ταξικό μέτωπο, ενάντια στο κράτος και το κεφάλαιο, μέχρι να δομήσουμε μία κοινωνία ισότητας, αλληλεγγύης και ελευθερίας.