Ξημερώματα 6/2, Lunatico (καφετέρια που στεγάζεται στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο): ομάδα τραμπούκων επιτίθεται ξεδιάντροπα σε φοιτητή λόγω του σεξουαλικού του προσανατολισμού, εκτοξεύοντας απειλές για τη ζωή του. Το περιστατικό αυτό, παρότι πρωτοφανές για τα δεδομένα της Κέρκυρας, δεν είναι καθόλου πρωτοφανές σε άλλα μέρη της χώρας. Αντιθέτως έρχεται να προστεθεί στη μακρά λίστα των αμέτρητων σεξιστικών επιθέσεων, εξευτελισμών, υποτιμητικών προσβολών και βλεμμάτων, χαρακτηριστικά της ολοένα επιταχυνόμενης συντηρητικοποίησης της ελληνικής κοινωνίας.
Η πατριαρχικά δομημένη κυρίαρχη κουλτούρα, όπου τα ματσό αρρενωπά “πειράγματα” είναι φυσιολογικά και αυτονόητα, αποτελεί το πλαίσιο που γεννά την κακοποίηση, την υποτίμηση, το σεξιστικό-ομοφοβικό μίσος. Η κυρίαρχη κουλτούρα δεν επιτρέπει οποιαδήποτε παρέκκλιση από την ετερο-κανονικότητα, οποιοσδήποτε τολμήσει να διεκδικήσει το χώρο του/της πρέπει να τιμωρείται. Οποιαδήποτε αμφισβήτηση των έμφυλων διαχωρισμών αντιμετωπίζεται με απειλές, εξευτελισμούς και λοιδωρίες.
Οι διακρίσεις στη βάση των φύλων, η επιβεβλημένη και αδιαπραγμάτευτη ετεροφυλοφιλία, ο κυρίαρχος σεξισμός και οι “αυτονόητοι” ρόλοι των φύλων, δεν είναι παρά απομεινάρια ενός σκοταδισμού που επιβιώνει ακόμα σε δύση και ανατολή, σήμερα ως μια ακόμα έκφραση του σύγχρονου πολιτισμού της εκμετάλλευσης και του κόσμου της εξουσίας• του κόσμου των “αρρενωπών” στρατών, των “καθωσπρέπει” θρησκευτικών-σχολικών διδαχών, των καθορισμένων lifestyle προτύπων.
Ο ίδιος ο καπιταλισμός, άλλωστε, δεν αποτελεί μοναχά ένα στενά οικονομικό μοντέλο οργάνωσης, αλλά ένα συνολικότερο πλέγμα σχέσεων, συμπεριφορών, ιδεών, και δομών εκμετάλλευσης, καταπίεσης και επιβολής. Και έχει κάθε συμφέρον να συντηρεί τεχνητούς διαχωρισμούς στους από τα κάτω της κοινωνίας: φυλετικούς, έμφυλους, θρησκευτικούς, εθνικούς, οτιδήποτε κρατάει τις ταξικές αναφορές μακριά από το προσκήνιο, που θα απειλούσαν την ύπαρξή του.
Τα σώματά μας, όμως, τα ορίζουμε εμείς οι ίδιοι. Και οι σεξουαλικοί προσανατολισμοί της καθεμίας και του καθένα μας δεν αιτιολογούνται, δεν λογοδοτούν και δεν απολογούνται, απλώς είναι αυτό που είναι: Οι ομοφυλόφιλοι είναι ομοφυλόφιλοι όπως ακριβώς οι ετεροφυλόφιλοι είναι ετεροφυλόφιλοι, και δεν υπάρχει τίποτε περισσότερο να συζητηθεί πάνω στο αν είναι “αποδεκτή” η ίδια η ανθρώπινη ύπαρξη.
Μέχρι αυτό το αυτονόητο να γίνει κοινή κατάκτηση της κοινωνίας, χρειάζεται δράση και αγώνας, γιατί τίποτε ποτέ δεν χαρίστηκε, αλλά όλα κατακτήθηκαν. Για αυτό και ακριβώς όσοι βιώνουν καθημερινά τη βαναυσότητα και την καταπίεση στο πετσί τους, είναι εκείνοι που πρώτοι πρέπει να οργανωθούν με σκοπό την ολοκληρωτική κατάργησή τους. Με τους δικούς τους ιδιαίτερους τρόπους, με τη δημιουργία οργανωμένων κοινοτήτων σεβασμού, ισότητας, αλληλεγγύης και συνεχούς αγώνα, στο πλευρό των κοινωνικά αποκλεισμένων και απέναντι στον πολιτισμό της εξουσίας που γεννά και αναπαράγει τον αποκλεισμό και την καταπίεση. Γιατί τις εξουσιαστικές συμπεριφορές δεν μπορούν να τις πολεμήσουν οι θεσμοί της εξουσίας, αλλά εμείς οι ίδοι.
Όσο οι σεξιστικές-ομοφοβικές και ρατσιστικές συμπεριφορές γίνονται πράξη, εμείς θα υπερασπιζόμαστε αυτόν που κινδυνεύει απέναντι σε κάθε μισαλλόδοξο φασίστα. Όσο οι έμφυλοι διαχωρισμοί επιβάλλονται ως κανονικότητα, όσο η μισανθρωπιά και ο κανιβαλισμός διαχέονται κοινωνικά, εμείς θα δρομολογούμε την αντίσταση και την αλληλεγγύη. Για να τελειώνουμε μια και καλή με τον κόσμο της καταπίεσης, της εκμετάλλευσης και της εξουσίας -έμφυλης ή μη.