Για το «ξαφνικό» ενδιαφέρον προς την κατάληψη Allerta

Η κατάληψη Allerta συνιστά έναν ανοιχτό κοινωνικοπολιτικό χώρο που δημιουργείται την 1η Νοεμβρίου 2017. Η συνειδητότητα της πράξης αυτής ενισχύεται από δύο βασικές διαπιστώσεις: αφενός από την ανάγκη ύπαρξης ενός σταθερού σημείου αναφοράς για τη δημιουργία κοινοτήτων αντίστασης και αλληλεγγύης στο κέντρο της πόλης, και αφετέρου από την πλήρη εγκατάλειψη του εν λόγω κτιρίου για σχεδόν 15 χρόνια στο πλαίσιο ενός ασαφούς ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Κρίναμε, έτσι, σκόπιμη τη σύσταση μίας νέας δομής στην οποία αμφισβητείται έμπρακτα ο κυρίαρχος λόγος, αποδομείται ο θεσμός της ιδιοκτησίας ως πυλώνας του καπιταλιστικού συστήματος, και δοκιμάζεται ένας κοινός τόπος αγώνα στη βάση της αυτοοργάνωσης, της αλληλεγγύης, της ισότητας, της αυτοδιαχείρισης και της κοινοκτημοσύνης. Με την επανοικειοποίηση και το ζωντάνεμα ενός χρόνια παρατημένου χώρου συγκροτείται ένα κέντρο οργάνωσης πολιτικών δράσεων και κοινωνικών παρεμβάσεων, καθώς στεγάζονται εγχειρήματα ενάντια σε κάθε μορφή εξουσίας, εκμετάλλευσης και επιβολής.

Η εγκατάλειψη του κτιρίου για πάνω από μία δεκαετία δείχνει την πλήρη αδιαφορία για την αξιοποίησή του τόσο από τον δήμο όσο και από το Γηροκομείο στο οποίο ανήκει, με αποτέλεσμα αυτό να βρίσκεται σε πολύ κακή κατάσταση. Καθώς ο πρώτος μας στόχος για μετατροπή του χώρου σε ένα ασφαλές και υγιές περιβάλλον βρίσκεται σε εξέλιξη, μαθαίνουμε για την «ξαφνική» εκδήλωση επιθυμίας χρήσης, ενοικίασης ή πώλησης του κτιρίου εκ μέρους του Γηροκομείου, την οποία και κρίνουμε τουλάχιστον ειρωνική. Ακόμη και εάν υπήρχε πράγματι εν εξελίξει σχέδιο πώλησης του κτιρίου (αν και η εγκατάλειψή του για πάνω από μία δεκαετία δεν μπορεί να ενισχύσει το παραπάνω επιχείρημα), είναι προφανές πως αυτό ενεργοποιήθηκε και εντατικοποιήθηκε μετά την κατάληψη του κτιρίου και ενάντια στην προοπτική μετατροπής ενός ξεχασμένου και αθέατου χώρου σε ενεργό κέντρο αγώνα στην πόλη της Κέρκυρας.

Επιπλέον, αναγνωρίζουμε ως εξαιρετικά προκλητικό το σχέδιο ενοικίασης του κτιρίου από το Ιόνιο Πανεπιστήμιο και τον δήμο Κερκύρας με σκοπό την ίδρυση μουσείου ή οπουδήποτε άλλου πολιτιστικού κέντρου τη στιγμή που οι ελλείψεις και οι ανάγκες σίτισης και στέγασης των φοιτητών/-τριών αντιμετωπίζονται συστηματικά ως μη επείγοντα ζητήματα. Το ζήτημα ίσως και να έχει μεγαλύτερες προεκτάσεις, καθώς για την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου ο δήμος δεν θα μπορούσε παρά να αναζητήσει κονδύλια, αφού πρώτα όμως με τη συμμετοχή του πανεπιστημίου, θα έχει ντύσει την επιχείρηση με τον μανδύα του πολιτιστικού έργου. Η παραπάνω βλέψη εντάσσεται σε μία ευρύτερη προσπάθεια ανάδειξης του φαίνεσθαι και όχι της ουσίας της πανεπιστημιακής πραγματικότητας, καθώς τροφοδοτεί την εικόνα ενός περιφερειακού μεν, αλλά ανταγωνιστικού πανεπιστημίου που αναπτύσσεται με υποτιθέμενους πρωτοποριακούς ρυθμούς. Εικόνα η οποία ενισχύεται, άλλωστε, από τις πολυτελείς τελετές αναγόρευσης εκκλησιαστικών και υψηλά ιστάμενων κρατικών φυσιογνωμιών και από τις παρασκηνιακές πιέσεις για την εισαγωγή διδάκτρων στα μεταπτυχιακά προγράμματα. Παράλληλα, ενώ οι φοιτητές/-τριες στερούνται βασικών παροχών και εκδιώκονται από τις εστίες κατά τις τουριστικές περιόδους, η δημιουργία ενός πολιτιστικού κέντρου ενισχύει το τουριστικό και αναπτυξιακό προφίλ του νησιού, γεγονός που μεταφράζεται προφανώς με όρους αμιγούς κέρδους.

Εάν αναλογιστεί κανείς πως το παραπάνω σενάριο επηρεάζει και τη λειτουργία του κοινωνικού φαρμακείου που στεγάζεται κάτω από την κατάληψη και το οποίο θα πρέπει να μεταφερθεί, σε αντίθεση με το σούπερ μάρκετ «Δήμητρα» που βρίσκεται στο ίδιο κτίριο αλλά και υπό την ίδια ιδιοκτησία, γίνεται εμφανές πως προτεραιότητα δεν δίνεται σε δομές αλληλεγγύης και πολιτικής δράσης, αλλά σε επιχειρήσεις που αποκλειστικά αποφέρουν κέρδος. Επισημαίνεται, τέλος, πως ενώ το εν λόγω σχέδιο παρουσιάζεται ως «μέσο αξιοποίησης» του κτιρίου με θετικό κοινωνικό και πολιτιστικό αντίκτυπο, παραβλέπεται το γεγονός ότι μέσω της κατάληψης το κτίριο αξιοποιείται ήδη. Με την αναμφίβολη, βέβαια, διαφορά ότι δεν πρόκειται για αξιοποίηση με όρους κερδοφορίας και επιχειρηματικότητας, αλλά για την αδιαμεσολάβητη χρήση ενός χώρου προκειμένου να στεγαστεί η ευρύτερη προοπτική της ελευθεριακής κοινωνικής αυτοθέσμισης.

Συγκέντρωση-μικροφωνική την Τρίτη 19/12,  5 μμ, στην πλατεία Γεωργάκη

κατάληψη Allerta