ΔΙΚΗ ΤΗΣ ΤΥΡΑΝΝΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ (Ροβεσπιέρος)

Το πρωί της Τρίτης 10 Ιανουαρίου 2012, πραγματοποιήθηκε κατάληψη του ραδιοφωνικού σταθμού Flash από τη συνέλευση αλληλεγγύης για την υπόθεση του Επαναστατικού Αγώνα. Η κατάληψη είχε ως στόχο τόσο την έκφραση της συμπαράστασης στα μέλη της οργάνωσης αλλά και σε συντρόφους που κατηγορούνται για την ίδια υπόθεση, όσο και τη δημοσιοποίηση του λόγου που αρθρώνεται από την ίδια την οργάνωση στο δικαστήριο μέσα από την ανάγνωση ηχογραφημένων αποσπασμάτων. Η υπόθεση εκδικάζεται αυτό τον καιρό (από τις 5 Οκτώβρη 2011) στα ειδικά δικαστήρια Κορυδαλλού μέσα σε καθεστώς πολιτικά επιβεβλημένης σιωπής. Οι αλληλέγγυοι/ες αποφάσισαν να διαρρήξουν αυτή τη σιωπή και την πολιτική εντολή για φίμωση της δίκης και του πολιτικού λόγου των κατηγορουμένων στην υπόθεση του ΕΑ.

Κατά τη διάρκεια αναμετάδοσης του ηχητικού μηνύματος με αυτεπάγγελτη εντολή του εισαγγελέα έγινε επέμβαση των ΜΑΤ και παρόλο που η διοίκηση του σταθμού δεν επιθυμούσε καμία δίωξη, επακολούθησαν συλλήψεις, με την κατηγορία του εγκωμιασμού τρομοκρατικής πράξης και προτροπής σε πράξεις βίας.

Η επίθεση αυτή στους καταληψίες του σταθμού είναι μια καθαρά φρονηματικού τύπου πολιτική δίωξη και ανοίγει το δρόμο για ευρείες κατασταλτικές επιχειρήσειςσε βάρος οποιουδήποτε τολμήσει να εκφραστεί ενάντια στην διαρκώς εντεινόμενη κοινωνική-οικονομική-πολιτική εξαθλίωση, είτε διαδικτυακά είτε έντυπα. Στόχος κράτους και αφεντικών είναι αφενός να διατηρήσουν το τείχος σιωπής γύρω από τις πολιτικές δίκες και τους πολιτικούς κρατούμενους (που αυτή τη στιγμή ξεπερνούν τους 40 στις ελληνικές φυλακές), κι αφετέρου να επανακαθορίσουν τον εσωτερικό εχθρό ο οποίος θα εντοπίζεται στις πράξεις κάθε αγωνιζόμενου ανθρώπου. Είτε αυτές αφορούν το μοίρασμα ενός κειμένου σαν αυτό που κρατάς, είτε μία αφισοκόλληση, είτε οποιαδήποτε άλλη έκφραση θεωρήσουν επικίνδυνη η απλά δυσάρεστη.

Η απροκάλυπτη απόπειρα ποινικοποίησης της αλληλεγγύης ξεθάφτηκε από το χρονοντούλαπο του ποινικού οπλοστασίου του κράτους με τη λογική του ποινικού ιδιωνύμου. Στα πλαίσια της θωράκισης του τρομο-κράτους έχουν ενεργοποιηθεί τα πιο άγρια μέσα πάταξης , π.χ. – υπέρογκες εγγυήσεις με σκοπό την οικονομική εξόντωση, ενοχοποίηση φιλικών/ συντροφικών σχέσεων, τρομοκράτηση εργοδοτών από τους μπάτσους προκειμένουνα οδηγήσουν αγωνιζόμενους ανθρώπους στην ανέχεια, και οι μετεμφυλιακού τύπου διώξεις δεν έχουν τέλος.

Ως “τρομοκρατική” οργάνωση ορίζεται πλέον και αυτή που συγκροτείται για να διαπράξει πλημμελήματαπου συναντώνται σε κάθε απεργία (π.χ. παρακώλυση συγκοινωνιών, διακεκριμένη φθορά κ.ά.). Έτσι, οι συλληφθέντεςκάθε πορείας, στους οποίους κατά κανόνα αποδίδονται τέτοια αδικήματα, μπορούν κάλλιστα να δικαστούν ως “τρομοκράτες”. Απλώς, τους επιφυλάσσεται μικρότερη ποινή σε σχέση με όσουςκατηγορούνται γιακακουργήματα, αλλά η λειτουργία ενός τέτοιου μηχανισμού δεν βασίζεται στις νομικές διαφορές αλλά στον εκφοβισμό και την προληπτική καταστολή, ξεκινώντας από την σκέψη.

Στεκόμαστε δίπλα σε όλα τα κοινωνικά κομμάτια που αντιστέκονται με οποιοδήποτε τρόπο στην επέλαση της βαρβαρότητας. Δε θα σταματήσουμε μέχρι την κοινωνική απελευθέρωση.

ΚΑΜΙΑ ΔΙΩΞΗ ΣΤΟΥΣ 20 ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΙΚΟΥΣ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΟΥ