ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΟΥ «ΝΟ ΕΧΡΟ»
& ΣΤΟΥΣ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΟΥ Ι.Π.
1 Μαΐου 2015, Μιλάνο, Ιταλία: χιλιάδες διαδηλωτές από την Ιταλία αλλά και ολόκληρη την Ευρώπη βγαίνουν στους δρόμους, ανταποκρινόμενοι στο πανευρωπαϊκό κάλεσμα εναντίωσης στη διεθνούς εμβέλειας έκθεση προϊόντων-υπηρεσιών-καινοτομιών “EXPO” που εγκαινιάζεται αυτή τη μέρα στο Μιλάνο. Οι εγκαταστάσεις αυτής της έκθεσης ξεπερνούν τα 1000 στρέμματα, το κόστος κατασκευής της ανέρχεται πάνω από τα 2 δισεκατομμύρια ενώ, όπως συνήθως συμβαίνει σε αντίστοιχες περιπτώσεις «εξευγενισμού» αστικών τοπίων για τη φιλοξενία γιορτών του καπιταλιστικού τρόπου ζωής και παραγωγής, πλήθος εργατικών κατοικιών και καταλήψεων στέγης εκκενώθηκε, μήνες απλήρωτης και εντατικής εργασίας επιστρατεύθηκαν, και φυσικά «έκτακτα» μέτρα ασφάλειας και αυστηρής αστυνομικής επιτήρησης κρίθηκε απαραίτητο να επιβληθούν. Οι διαδηλωτές ενώνονται μαζικά μέσα από το σύνθημα “NO EXPO” και, νοηματοδοτώντας με σύγχρονους όρους την πρωτομαγιάτικη διαδήλωση, συγκρούονται με τις δυνάμεις καταστολής. Πραγματοποιούνται πολλές προσαγωγές, χωρίς όμως να εξελιχθούν σε συλλήψεις εξαιτίας έλλειψης ενοχοποιητικών στοιχείων.
Μετά την ολοκλήρωση της έκθεσης εκκινεί μια ολόκληρη κατασταλτική καμπάνια από το ιταλικό κράτος που στοχοποιεί ορισμένους από τους προσαχθέντες, ενώ ενεργοποιείται ευρωπαϊκό ένταλμα σύλληψης που απαιτεί την έκδοση αγωνιστών από άλλες ευρωπαϊκές χώρες στην Ιταλία και την εκδίκασή τους με βάση το ιταλικό δικαστικό σύστημα. Σε αυτό το πλαίσιο της οργανωμένης κατασταλτικής επίθεσης, τα ξημερώματα της 12ης Νοέμβρη η αστυνομία με συνοδεία εισαγγελέα εισβάλλει στα σπίτια 5 αγωνιστών φοιτητών στην Αθήνα και τους συλλαμβάνει. Οι φοιτητές αποτελούν συνειδητά κομμάτι του ανταγωνιστικού κινήματος, συμμετέχοντας ενεργά στις φοιτητικές και εργατικές διεκδικήσεις, ενώ παράλληλα έχουν αναπτύξει σταθερή πολιτική και κοινωνική δράση ως μέλη της ανοιχτής συνέλευσης κατοίκων της Αγίας Παρασκευής. Μετά από πιέσεις του κινήματος αλληλεγγύης που σχηματίστηκε άμεσα για την υπεράσπισή τους, οι 5 διωκόμενοι αφήνονται ελεύθεροι, πλην όμως επιβαρυμένοι με αυστηρότατους περιοριστικούς όρους έως ότου το συμβούλιο εφετών αποφασίσει για την έκδοσή τους ή όχι στις ιταλικές αρχές. Μοναδική σαφής κατηγορία εις βάρος τους είναι η συμμετοχή στη διαδήλωση ενάντια στη διεθνή έκθεση “EΧΡΟ”.
Η αγαστή συνεργασία ιταλικού και ελληνικού κράτους σε θέματα καταστολής κοινωνικών και ταξικών αγώνων δεν αποτελεί έκπληξη× έρχεται απλώς να τηρήσει τις κοινές διακρατικές συμφωνίες μεταξύ κρατών-μελών στο εσωτερικό της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Η καταστολή της αστυνομίας και των θεσμικών αρχών, είτε πρόκειται για την Ιταλία είτε για την Ελλάδα ή για οποιοδήποτε άλλο ευρωπαϊκό (ή μη) κράτος, είναι κοινή και πάντα έχει στόχο οποιονδήποτε αντιστέκεται ενάντια στις ίδιες και τον κόσμο που αυτές συντηρούν. Η ιδέα της κοινωνικής και ταξικής αντίστασης πρέπει να καταστέλλεται (άλλες φορές άμεσα και βίαια, άλλες έμμεσα και «αφομοιωτικά»), να συκοφαντείται από τα κυρίαρχα ΜΜΕ και τους πάσης φύσεως ρουφιάνους, να καταδικάζεται από «αμερόληπτους» δικαστές, μέχρι στο τέλος να εξαλειφθεί ή να εξοντωθούν (κυριολεκτικά ή μεταφορικά) οι φορείς της.
Σε μια μικρότερη κλίμακα, πάντα όμως στη βάση ακριβώς αυτού του δόγματος, κάποιοι άλλοι φοιτητές διώκονται στην Κέρκυρα για την αγωνιστική τους δράση στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Η φυσική σύμπραξη των κομματόσκυλων συντηρητικών παρατάξεων με φασίστες καθηγητές και την ακροδεξιά πρύτανη, και όλων αυτών με την αστυνομία, έχει αποτέλεσμα στις 7 Δεκέμβρη να δικάζονται 5 φοιτητές για μαζικές πολιτικές δράσεις που συνέβησαν την περίοδο 2011-2014, όταν και το τοπικό φοιτητικό κίνημα πραγματοποίησε καταλήψεις τμημάτων και συμμετείχε ενεργά στους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες.
Η προσπάθεια ποινικοποίησης των τελευταίων είναι μια σταθερή και κοινή τακτική των από-πάνω, είτε εφαρμόζεται «μερικά» (και φαινομενικά αποσπασματικά) από μεγαλοκαθηγητές στην υπηρεσία κράτους και αφεντικών, είτε κεντρικά (και απροκάλυπτα) από τους ίδιους τους υπερεθνικούς σχηματισμούς τους. Η προσπάθεια «συμμόρφωσης» όσων αντιστέκονται είναι κοινή και για το συντονισμό της πάντα θα συνεργάζεται ολόκληρο το φάσμα της κυριαρχίας, από πρόθυμους ρουφιάνους, μπάτσους, εισαγγελείς και τοπικούς, δήθεν «ουδέτερους» θεσμικούς φορείς, μέχρι τους υπερεθνικούς μηχανισμούς και τις διακρατικές συμμαχίες που όλοι αυτοί υπηρετούν στο σύνολό τους.
Άλλο τόσο κοινή και αδιαπραγμάτευτη, όμως, πρέπει να είναι η δική μας αλληλεγγύη. Από τους 5 φοιτητές στην Κέρκυρα μέχρι τους 5 φοιτητές στην Αθήνα, η καταστολή είναι κοινή για όλους τους διωκόμενους και στόχος της είναι ο περιορισμός μέχρι την εξαφάνιση κάθε μη θεσμικής-εναλλακτικής αντίστασης στην επέλαση του καπιταλισμού. Για αυτό η αλληλεγγύη μας πρέπει να είναι αδιαίρετη και συνολική, γιατί έχει απέναντί της τον ίδιο κόσμο: αυτόν της καταστολής και της ποινικοποίησης των αγώνων, αυτόν του φόβου και της υποταγής, αυτόν της εξουσίας. Να αναγνωρίσουμε και να συνδέσουμε τις κοινές επιθέσεις που δεχόμαστε, για να οργανώσουμε την κοινή αντεπίθεσή μας.
Η ΕΞΟΙΚΕΙΩΣΗ ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΤΑΓΗ,
ΕΙΝΑΙ ΣΥΜΒΟΛΑΙΟ ΜΕ ΤΟ ΘΑΝΑΤΟ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ ΤΟΥ «ΝΟ ΕΧΡΟ»
ΚΑΜΙΑ ΕΚΔΟΣΗ ΤΩΝ 5 ΦΟΙΤΗΤΩΝ ΣΤΙΣ ΙΤΑΛΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ 5 ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΟΥ ΙΟΝΙΟΥ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟΥ
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ, ΔΕΥΤΕΡΑ 7/12, 10:00