Αυτοδιαχειριζόμενο καφενείο στο αναρχικό στέκι.
Παρασκευή 11/9, από τις 9 μμ και μετά.
Παρασκευή 31/7, 8 μμ, στην πάνω Πλατεία
Τον τελευταίο καιρό αναρίθμητα καραβάνια προσφύγων θαλασσοδέρνονται αβοήθητα στις περιοχές γύρω απ την λεκάνη της Μεσογείου, αναζητώντας αυτό που είναι αυτονόητο για κάθε άνθρωπο: το δικαίωμα στη ζωή και στην αξιοπρεπή διαβίωση. Άνθρωποι κάθε ηλικίας από εμπόλεμες ζώνες όπως αυτές της Συρίας, του Αφγανιστάν και του Ιράκ, αφού πέσουν θύματα οικτρής εκμετάλλευσης δουλεμπόρων και επιτηδείων ξεκινάνε το ταξίδι τους στο πουθενά. Σε περιοχές του κόσμου όπου κρατικοί δυνάστες και ντόπιοι ή ξένοι πολέμαρχοι επιβάλλονται δια της βίας, οι επεκτατικοί Ισλαμοφασίστες σφαγιάζουν όσους αρνούνται να υποταχθούν και η ανθρώπινη ύπαρξη δεν έχει καθόλου αξία, αν δεν εξυπηρετεί συμφέροντα καπιταλιστικού ενδιαφέροντος, το μόνο που απομένει στους ανθρώπους αυτούς είναι να εγκαταλείψουν τη γη που τους γέννησε. Αρκετοί από αυτούς έχουν προσεγγίσει τα νησιά της Χίου και της Μυτιλήνης, οι πιο τυχεροί αποβιβαζόμενοι ζωντανοί στο λιμάνι και οι πιο άτυχοι πνιγμένοι και ξεβρασμένοι στις ακτές.
ΟΧΙ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΟΧΙ ΚΟΥΦΑΛΕΣ ΕΥΡΩΤΣΟΛΙΑΔΕΣ
Στο δημοψήφισμα της 5ης Ιουλίου, η πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας απάντησε “όχι” σε ένα πολύ συγκεκριμένο ερώτημα που του τέθηκε με διλημματική μορφή. Παράλληλα, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας επέλεξε να απέχει από αυτό που θεώρησε ως στημένο και ανούσιο εκβιασμό. Όπως αναπόφευκτα συμβαίνει στα δημοψηφίσματα, το ερώτημα το θέτει πάντα η εξουσία και φυσικά πάντα με τον τρόπο που βολεύει την ίδια. Έτσι λοιπόν και σε αυτό το δημοψήφισμα, το ερώτημα που τέθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ ήταν διατυπωμένο με τρόπο ώστε να είναι “ακίνδυνο” για αυτήν και να μην την εξαναγκάσει σε δραστικές ενέργειες εκεί που βρίσκεται η ουσία: στη συμμετοχή της χώρας στην ευρωζώνη, στην ευρωπαϊκή ένωση και, το βασικότερο όλων, στο θέμα του κρατικού χρέους. Άλλωστε, η ίδια η κυβέρνηση δεν το έκρυψε ποτέ: το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα ήταν απλώς άλλο ένα διαπραγματευτικό χαρτί στο συνεχές παζάρι με τους δανειστές.
ΝΙΚΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΑΠΕΡΓΩΝ ΠΕΙΝΑΣ
Από τις 2 Μαρτίου έχει ξεκινήσει σε πολλές φυλακές της χώρας μια μαζικότατη απεργία πείνας, με συμμετοχή πολλών πολιτικών και πολιτικοποιημένων κρατούμενων. Και ενώ η κατάσταση της υγείας κάποιων από τους απεργούς είναι πλέον πολύ κρίσιμη, τα ελληνικά ΜΜΕ εξακολουθούν και αποσιωπούν τα αιτήματά τους, είτε τα παρουσιάζουν αποσπασματικά η διαστρεβλωμένα. Ακόμη και όταν διάφορες – περισσότερο ή λιγότερο – δυναμικές ενέργειες αλληλέγγυων κατορθώνουν να τραβήξουν τα φώτα της δημοσιότητας, τα μίντια εξακολουθούν να μην αναφέρουν τα αιτήματα των φυλακισμένων και την τεράστια σημασία που έχουν αυτά, όχι για τους ίδιους τους απεργούς, αλλά για οποιονδήποτε αγωνιζόμενο άνθρωπο, με όποιον τρόπο και αν αυτός αγωνίζεται.
Οι απεργοί λοιπόν απαιτούν συνολικά: Την κατάργηση των άρθρων 187 και 187Α του Ποινικού Κώδικα (“τρομονόμοι”), την κατάργηση των επιβαρυντικών διατάξεων για πράξεις που τελέστηκαν με καλυμμένα χαρακτηριστικά “κουκουλονόμος”, την κατάργηση του νομικού πλαισίου για τις φυλακές τύπου Γ, την απελευθέρωση του φυλακισμένου πολυτραυματία Σάββα Ξηρού για λόγους υγείας, την οριοθέτηση ζητημάτων για την επεξεργασία και χρήση DNA. Παράλληλα, οι φυλακισμένοι για την υπόθεση της οργάνωσης Συνομωσία Πυρήνων της Φωτιάς απαιτούν την αποφυλάκιση των εκδικητικά προφυλακισμένων συγγενών τους.
Επειδή λοιπόν κανένα καθεστωτικό μέσο μαζικής προπαγάνδας δεν πρόκειται ποτέ να εξηγήσει τα αιτήματα των απεργών πείνας, ας τα δούμε ένα ένα:
Το αναρχικό στέκι (Αγίου Δημητρίου 10 – πάνω από πλατεία Γεωργάκη) είναι ένας αυτοοργανωμένος κοινωνικός χώρος τον οποίο συντηρεί και διαχειρίζεται η αναρχική ομάδα cumulonimbus. Δημιουργήθηκε με σκοπό να αποτελέσει ένα σημείο αναφοράς για πολιτική δράση και κοινωνική παρέμβαση στην πόλη της Κέρκυρας, γύρω από ζητήματα και καταστάσεις που βιώνουμε στην καθημερινότητά μας· ζητήματα και καταστάσεις όπως ο φασισμός, ο ταξικός πόλεμος, οι διακρίσεις με βάση το φύλο ή τη φυλή, οι εθνικές αυταπάτες, η θρησκεία, η εκπαίδευση, η μισθωτή εργασία, ο εγκλεισμός, η λεηλασία της φύσης, οι κοινωνικές αντιστάσεις, η εξέγερση, η αλληλεγγύη ανάμεσα στους καταπιεσμένους και τους φυλακισμένους αγωνιστές.
Το αναρχικό στέκι λειτουργεί με οριζόντιες ισότιμες σχέσεις ενάντια σε ιεραρχικές δομές, “ειδικούς” και αυθεντίες. Ακόμη λειτουργεί αντιεμπορευματικά, δηλαδή οι διάφορες εκδηλώσεις, συζητήσεις, προβολές, μαθήματα αυτομόρφωσης και καφενεία λειτουργούν στη βάση της ελεύθερης συνεισφοράς, της αλληλεγγύης και της αμοιβαιότητας, μακριά από λογικές κατανάλωσης και υποχρεωτικών αντιτίμων.
Το αναρχικό στέκι φιλοδοξεί να αποτελέσει τόπο άμεσης ανθρώπινης συναναστροφής και αδιαμεσολάβητης επικοινωνίας, τόπο έμπρακτης αμφισβήτησης των κυρίαρχων προσταγών και προτύπων, τόπο ελεύθερης δημιουργίας και έκφρασης. Ένα διαρκές πείραμα αλληλεγγύης και σύγκρουσης με κάθε μορφή εξουσίας, εκμετάλλευσης και επιβολής. Ένας τόπος αγώνα για μια κοινωνία ισότητας και ελευθερίας.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 13/3, 20:00
ΑΝΟΙΓΜΑ ΣΤΕΚΙΟΥ
Καφενείο γνωριμίας με το χώρο
ΣΑΒΒΑΤΟ 14/3, 20:00
ΕΚΔΗΛΩΣΗ – ΣΥΖΗΤΗΣΗ
ΠΩΣ ΣΥΛΛΑΒΙΖΟΝΤΑΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΔΕΝ ΘΑ ΧΡΕΙΑΣΤΕΙ ΝΑ (ΞΑΝΑ)ΜΙΛΗΣΟΥΜΕ ΓΙΑ ΤΟ ΕΜΠΟΡΕΥΜΑ
Παρουσίαση μπροσούρας του Θερσίτη (Αθήνα) με θέμα την αλληλέγγυα οικονομία, τις λύσεις της, τον κοινωνικό και ταξικό πόλεμο που διεξάγεται και την (αντ)επίθεση στον κόσμο του εμπορεύματος.
Παρασκευή 20/2, 21:00: Μασκέ Πάρτυ οικονομικής ενίσχυσης για τα δικαστικά έξοδα στην κατάληψη Ελαία.
Τρίτη 24/2, 18:00: Συνέλευση αλληλεγγύης στους διωκόμενους αγωνιστές στο τμήμα Ιστορίας του Ι.Π.
Πέμπτη 26/2 , 18:00: Πορεία αλληλεγγύης, προσυγκέντρωση στην πλατεία Γεωργάκη.
Δευτέρα 2/3 και 16/3 , 9:00: Συγκέντρωση αλληλεγγύης στο δικαστικό μέγαρο Κέρκυρας.
από τη Συνέλευση αλληλεγγύης στους διωκόμενους αγωνιστές
3η ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΗΣ ΚΑΤΑΛΗΨΗΣ ΔΗΜΑΡΧΕΙΟΥ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
Μετά τη δικαίωση του αγώνα του Νίκου Ρωμανού και την παύση της απεργίας πείνας, αποφασίσαμε να λήξουμε την κατάληψη του κτιρίου του παλαιού δημαρχείου. Όσοι βρεθήκαμε και αγωνιστήκαμε μαζί, δεσμευτήκαμε να συνεχίσουμε ενώνοντας τις δυνάμεις μας στους επερχόμενους κοινωνικούς αγώνες. Η αλληλεγγύη μας είναι επίσης δεδομένη σε όλους τους τραυματίες και τους συλληφθέντες του καθεστώτος, πράγμα που εκφράστηκε και έμπρακτα με τη συγκέντρωση χρημάτων για τα δικαστικά έξοδα που θα απαιτηθούν. Δεν ξεχνάμε, ωστόσο, την προσπάθεια σωματικής εξόντωσης του συντρόφου μας και δεν θα τους συγχωρήσουμε ποτέ για την οποιαδήποτε μόνιμη βλάβη που πιθανότατα θα έχει προκληθεί στην υγεία του.
Στην κοινωνία που αυτοί οραματίζονται, με “βραχιολάκια”, με φυλακές τύπου Γ (λευκά κελιά), με στρατόπεδα συγκέντρωσης, με στρατιές ανέργων και εξαθλιωμένων, εμείς θα είμαστε πάντοτε απέναντι.
Επόμενη συνάντηση για τη συνέχιση των δράσεων τη Δευτέρα 15/12, στις 6μμ, στο Τμήμα Ιστορίας του Ιονίου Πανεπιστημίου.
ΥΓ: Καθ’ όλη τη διάρκεια της παρουσίας μας στο κτίριο του San Giacomo το περιφρουρήσαμε με βάρδιες σε 24ωρη βάση ώστε να μην υπάρξουν ζημιές και το παραδώσαμε σε καλύτερη κατάσταση από αυτή στην οποία το βρήκαμε. Και αυτό διότι το κτίριο αποτελεί κομμάτι και της δικής μας πολιτιστικής κληρονομιάς.Όποιος υποστήριξε το αντίθετο, το έκανε με πολιτική σκοπιμότητα και επιπλέον ο αγώνας για αξιοπρέπεια του είναι άγνωστη έννοια.
[youtube=https://www.youtube.com/watch?v=VXbFptCDSw4[/youtube]